☆สหประชาชาติ หรือ องค์การสหประชาชาติ (อังกฤษ: United Nations, ตัวย่อ: UN; ฝรั่งเศส: Organisation des Nations unies)

เป็นองค์การระหว่างรัฐบาลที่มีจุดมุ่งหมายเพื่อรักษาสันติภาพและความมั่นคงระหว่างประเทศ การพัฒนาความสัมพันธ์ฉันมิตรระหว่างประเทศ บรรลุความร่วมมือระหว่างประเทศ และเป็นศูนย์กลางสำหรับการประสานงานของการกระทำของชาติต่าง ๆ[2] มันเป็นองค์การระหว่างรัฐบาลที่มีขนาดใหญ่
ที่มีความรู้สึกคุ้นเคย เป็นตัวแทนในระดับสากลมากที่สุด และทรงอำนาจมากที่สุดในโลก ยูเอ็นนั้นมีสำงานใหญ่ในดินแดนระหว่างประเทศในนครนิวยอร์ก โดยมีสำนักงานหลักอื่น ๆ ในเจนีวา ไนโรบี เวียนนา และเฮก

☆สหประชาชาติ

United Nations (อังกฤษ)

الأمم المتحدة (อาหรับ)

联合国 (จีน)

Nations Unies (ฝรั่งเศส)

Организация Объединённых Наций (รัสเซีย)

Naciones Unidas (สเปน)

ธงชาติของสหประชาชาติ

ธงชาติ

เครื่องหมายของสหประชาชาติ

เครื่องหมาย

แผนที่แสดงรัฐสมาชิกสหประชาชาติ ประเทศที่องค์การสหประชาชาติรับรองว่ามีเอกราช โดยไม่คำนึงถึงมุมมองของรัฐสมาชิกอื่น หรือต่อสถานภาพทางกฎหมายของประเทศใด ๆ[1]

แผนที่แสดงรัฐสมาชิกสหประชาชาติ

ประเทศที่องค์การสหประชาชาติรับรองว่ามีเอกราช โดยไม่คำนึงถึงมุมมองของรัฐสมาชิกอื่น หรือต่อสถานภาพทางกฎหมายของประเทศใด ๆ[1]

สำนักงานใหญ่

เขตนานาชาติตั้งอยู่ในแมนฮัตตัน นครนิวยอร์ก รัฐนิวยอร์ก สหรัฐอเมริกา

ภาษาทางการ

ภาษาอาหรับ ภาษาจีน ภาษาอังกฤษ ภาษาฝรั่งเศส ภาษารัสเซีย และภาษาสเปน

รัฐสมาชิก 193 ประเทศ

ผู้นำ

• เลขาธิการสหประชาชาติ

อังตอนียู กูแตรึช

การก่อตั้ง

• กฎบัตรสหประชาชาติ

26 มิถุนายน ค.ศ. 1945

• การบังคับใช้กฎบัตร

24 ตุลาคม ค.ศ. 1945

ยูเอ็นได้ถูกก่อตั้งขึ้นในช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่สอง โดยมีจุดประสงค์เพื่อป้องกันการเกิดสงครามขึ้นในอนาคตและประสบความสำเร็จในสิ่งที่สันนิบาตชาติไม่มีประสิทธิภาพ[3] เมื่อวันที่ 25 เมษายน ค.ศ. 1945 รัฐบาล 50 ประเทศได้พบกันที่ซานฟรานซิสโกเพื่อเข้าประชุมและเริ่มร่างกฎบัตรสหประชาชาติซึ่งได้ประกาศใช้
เมื่อวันที่ 25 มิถุนายน ค.ศ. 1945 และมีผลบังคับใช้ เมื่อวันที่ 25 ตุลาคม ค.ศ. 1945

เมื่อสหประชาติชาติได้เริ่มออกปฏิบัติการ ได้ดำเนินตามกฎบัตร วัตถุประสงค์ขององค์กร รวมทั้งการรักษาสันติภาพและความมั่นคงระหว่างประเทศ การปกป้องสิทธมนุษยชน การให้ความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรม การส่งเสริมการพัฒนาที่ยั่งยืน และค้ำจุนกฎหมายระหว่างประเทศ[4]

ในช่วงการก่อตั้ง สหประชาชาตินั้นมีสมาชิกรัฐถึง 51 รัฐ

จำนวนนี้ได้เพิ่มขึ้นเป็น 193 รัฐ ในปี ค.ศ. 2011[5] ซึ่งเป็นตัวแทนของรัฐอธิปไตยเกือบทั้งหมดของโลก

ภารกิจขององค์กรในการรักษาสันติภาพของโลกนั้นมีความซับซ้อนในช่วงต้นทศวรรษที่ผ่านมาโดยสงครามเย็นระหว่างสหรัฐอเมริกาและสหภาพโซเวียตและประเทศพันธมิตรของพวกเขา ภารกิจส่วนใหญ่ประกอบไปด้วยผู้สังเกตการณ์ทางทหารที่ปราศจากอาวุธและกองกำลังทหารที่ติดอาวุธเบา
โดยมีบทบาทหลักในการตรวจสอบ การรายงานและการสร้างความเชื่อมั่น[6] การเป็นสมาชิกยูเอ็นได้เพิ่มมากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในช่วงหลังการแยกตัวออกจากการเป็นอาณานิคมอย่างกว้างขวางในช่วงปี ค.ศ. 1960 ตั้งแต่นั้นมา อดีตอาณานิคม 80 ประเทศต่างได้รับเอกราช
รวมทั้งดินแดนในภาวะทรัสตี 11 แห่งที่ได้รับการตรวจสอบโดยคณะมนตรีภาวะทรัสตี[7] ในปี ค.ศ. 1970 งบประมาณของยูเอ็นสำหรับโครงการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมที่สูงกว่าการใช้จ่ายทางด้านการรักษาสันติภาพ ภายหลังสงครามเย็นสิ้นสุดลง ยูเอ็นได้เปลี่ยนและขยายตัวการปฏิบัติการภาคสนามโดยดำเนินงานที่มีความซับซ้อนมากมาย[8]

ยูเอ็นนั้นมีเสาหลัก 6 ประการ:

สมัชชาใหญ่ คณะมนตรีความมั่นคง คณะมนตรีเศรษฐกิจและสังคม (ECOSOC)

คณะมนตรีภาวะทรัสตี

ศาลยุติธรรมระหว่างประเทศ และ

สำนักเลขาธิการสหประชาชาติ

ระบบยูเอ็นประกอบไปด้วยหน่วยงานพิเศษเป็นจำนวนมากมาย เช่น

กลุ่มธนาคารโลก

องค์การอนามัยโลก

โครงการอาหารโลก

องค์การการศึกษา วิทยาศาสตร์ และวัฒนธรรมแห่งสหประชาชาติ (หรือเรียกอีกอย่างว่า ยูเนสโก)

และกองทุนเพื่อเด็กแห่งสหประชาชาติ(หรือเรียกอีกอย่างว่า ยูนิเซฟ)

นอกจากนี้องค์การนอกภาครัฐอาจจจะได้รับสถานะที่ปรึกษากับคณะมนตรีเศรษฐกิจและสังคมและหน่วยงานอื่น ๆ เพื่อเข้าร่วมในงานของยูเอ็น

หัวหน้าเจ้าหน้าที่ฝ่ายบริหารของยูเอ็นคือ เลขาธิการ ปัจจุบันเป็นนักการเมืองและนักการทูตชาวโปรตุเกสที่มีชื่อว่า อังตอนียู กูแตรึช ซึ่งดำรงตำแหน่งมา 5 ปีในวันที่ 1 มกราคม ค.ศ. 2017

องค์การได้รับเงินสนับสนุนจากการประเมินราคาและบริจาคโดยสมัครใจจากประเทศสมาชิก

ยูเอ็น มีเจ้าหน้าที่และหน่วยงานต่าง ๆ ได้รับรางวัลโนเบลสาขาสันติภาพจำนวนมากมาย แม้ว่าจะมีการผสมผสานการประเมินประสิทธิภาพอื่น ๆ นักวิจารณ์บางคนเชื่อว่า องค์การนี้ที่จะเป็นพลังสำคัญสำหรับการพัฒนาสันติภาพและมนุษย์